Oldenzaals tintje bij herdenking van april-meistaking in Hengelo

Maandagmiddag, 29 april. Ik sta op het plein aan de achterkant van het Hengelose station, met zicht op de gebouwen van Stork. Een kleine groep staat stil bij de herdenking van de april-meistaking van 1943.

HENGELO - Op deze historische plek begon in 1943 de grootste staking van alle door de nazi ´s bezette landen. Gijs Stork spreekt de aanwezigen toe en wijst de poort van de fabriek aan waar het verzet begon. Hij staat bij de waterloop waar in cortenstaal staat geschreven: ‘Er hoeft er maar één te beginnen”. Een emotionele, ingetogen herdenking met muziek en zang en het leggen van bloemen. Jaap Scholten, eveneens een kleinzoon van Frans Stork, legt de link tussen de staking van toen 1943 en de huidige oorlogssituatie in Europa. De namen van de slachtoffers van destijds werden luid en duidelijk uitgesproken door de aanwezige Hengelose jongeren van de theaterschool Barts en Scouting Bataven Ludger.

Gevoelens van trots

Ze raakte mijn gevoelige snaar en die van vele aanwezigen, toen de 17-jarige Oldenzaalse stadsgenote Boukje Loohuis het lied ‘Mag ik bij je schuilen’ ten gehore bracht. De koude rillingen werden nog eens extra gevoeld, toen ze solo het Wilhelmus ten gehore bracht. Haar optreden onderstreepte nog eens extra de woorden van Jaap Scholten: “Dat je je rug recht moet houden voor je ideeën en moet blijven staan voor je idealen”. Want Vrijheid is niet vanzelfsprekend. Aansluitend werd de tentoonstelling ‘Strijdbaar: Vrouwen tijdens de april-meistaking 1943’ bezocht. De tentoonstelling is nog te bezoeken tot en met zaterdag 4 mei, zeker de moeite waard.